ဖူးစာအုပ္ 2

ခ်စ္ေဝ႕လည္လည္
အပိုင္း ၂
(၁၀) ခ်က္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးသြားbnေသာအခါတြင္ ဦးေမာင္ႀကီး ၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွ အားမပါေတာ့ဘဲ တၿဖည္းၿဖည္း အရွိန္ေလ်ာ့လာသည္။ ဦးေမာင္ႀကီး ၿပီးခါနီးၿပီဆိုသည္ကိုလွလွမြန္တစ္ေယာက္နားလည္လိုက္သည္။ သို့ေသာ္သူမအဖို့မွာကားအခုမွအရွိန္ေကာင္းၿပီးအရသာတက္ေနဆဲၿဖစ္သည္။ * အင္း ဟင္း .. အ အ ကို ႀကီ .. ထိန္းထား ဦး … က် က် မ နည္းနည္း လိုေသးတယ္ .. * *အင္း အို့ ဟား … ေတာင့္ထားဦး .. ဘြတ္ .. ပလစ္တစ္တစ္ … ေဖါင္း ဒုတ္ .. အို .. စြိ ပလြတ္ … အို .. အကိုႀကီး ရယ္ .. အို အို .. ဟြန္ း* ဦးေမာင္ႀကီး ၏လီးတန္ႀကီး သည္ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲတြင္ တဆတ္ဆတ္ တေငါက္ေငါက္ၿဖစ္ကာ သုတ္ရည္မ်ားကို ေငါ့ေငါ့ကနဲပန္းထုတ္လိုက္ၿပီၿဖစ္သည္။ လွလွမြန္ ၏မွိတ္ထားေသာမ်က္ခမ္းစပ္မ်ားတြင္မ်က္ရည္ေလးမ်ားစိမ့္ကာထြက္လာႀကသည္။ သုိ့ေသာ္ အေပၚ မွ ဦးေမာင္ႀကီး အဖို့မူ ထိုမ်က္ရည္မ်ားကိုမၿမင္ႏူိင္ဘဲ တရႈးရႈးတရွဲရွဲ ၿဖင့္ ဖါးဖိုႀကီးကဲသို့ ဖုတ္လႈိက္ဖုတ္လႈိက္ ႀကိဳးစားကာ အသက္ရႈေနရေလသည္။ လွလွမြန္ ကေတာ့ သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးေပၚ တြင္ ေမွာက္ခ်ထားၿပီး မွိန္းေနေသာ ဦးေမာင္ႀကီး ၏ကိုယ္လံုးႀကီးအားတင္းႀကပ္စြာ ဖက္ေပးထားရင္း သူမ၏ လက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးက ဦးေမာင္ႀကီး ၏ေက်ာၿပင္ႀကီးေပၚ တြင္ ေရြ့ကာလ်ားကာၿဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။ ဦးေမာင္ႀကီး သည္ခဏမွ် လွလွမြန္ ၏ကိုယ္လံုးေလးကိုဖက္ကာ ဇိမ္ယူေနၿပီးေနာက္ ေပ်ာ့ေခြသြားၿပီၿဖစ္ေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ဆဲြထုတ္ကာ သူမ၏ေဘးဖက္သို့ ပက္လက္လွန္ကာလွဲခ်လိုက္ေလသည္။ ထို့ေနာက္ ေၿခရင္းဖက္ရွိ သူ၏ပုဆိုးႏွင့္အက်ႌကို ဆဲြ၍၀တ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေမႊ့ယာေပၚ သို့ၿပန္လွဲကာထိုးအိပ္ေလေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လွလွမြန္ မွာ သူမ၏ မ်က္လံုးႏွစ္လံုးကိုပိတ္၍ထားၿပီး သူမ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ေကာ့ခ်ည္၊ေကြးခ်ည္၊ဆန့္ခ်ည္ၿဖင့္ဆန့္တငန့္ငန့္ၿဖစ္ကာေနေလသည္။ဦးေမာင္ႀကီး ႏွင့္ သူမတို့ သည္လိုကာမစပ္ယွက္ႀကသည့္အခါတိုင္းလိုလိုပင္ လွလွမြန္ သည္ လမ္းတစ္၀က္တြင္ပင္ တို့လို့တန္းလန္းၿဖင့္က်န္ခဲ့ကာ ကာမဆႏၵမၿပည့္၀ဘဲ က်န္ရစ္ခဲ့ရသည္ကမ်ားၿပီၿဖစ္သည္။ ဟိုး ညားကာစကေတာ့ နဲနဲေတာ္ေသးသည္ဟုဆိုေသးသည္။ ဦးေမာင္ႀကီး သည္ သမီးထက္ပင္ငယ္ေသာ ဇနီးေခ်ာေခ်ာေလး ကို မႊန္ထြန္ေနေသာ ကာမအရွိန္ၿဖင့္ တစ္ခ်ီမကလိုးခဲ့သည္။ မိန္းမႏွင့္ၿပတ္ေနတာကလဲ ထိုအခ်ိန္က(၂)ႏွစ္ေက်ာ္ႀကာၿပီဆိုေတာ့ဦးေမာင္ႀကီးမ်ားကၿပည့္ၿဖိဳးၿပီးသစ္လြင္ေနသည္။ ဒီေတာ့လည္း ဦးေမာင္ႀကီးစိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါခဲ့သည္။
လွလွမြန္ အေနႏွင့္လည္း ဦးေမာင္ႀကီး ကတစ္ခ်ီၿပီးသြားေသာလည္း သူမအေနႏွင့္ကာမၿပီးေသးေခ်။ သို့ေသာ္ ဦးေမာင္ႀကီး ဒုတိယအခ်ီ လိုးေသာအခါတြင္ သူမ၏ဆႏၵတို့ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ကာ ၿပီးခဲ့ရသည္။ သည္လို ကာလမ်ားကေတာ့ သိပ္ၿပီးႀကာရွည္မခံခဲ့ပါ၊ (၂) လ ေလာက္မမွ်သာၿဖစ္သည္။ သည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ ဦးေမာင္ႀကီး သည္ တစ္ပတ္လွ်င္တစ္ခါေလာက္သာလိုးႏူိင္ေတာ့သည္။ ဒီေတာ့ အသက္(၂၂)ႏွစ္သာရွိေသးေသာ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳကာ ေသြးသားဆူၿဖိဳးေသာ လွလွမြန္ သည္ သူမဆႏၵမၿပည့္၀ခဲ့ရသည့္ကာမေ၀ဒနာကို က်ိတ္မွိတ္မ်ိဳသိပ္ကာ ခံစားေနခဲ့ရသည္။ ခုလည္း ဦးေမာင္ႀကီး သည္ တေခါေခါၿဖင့္ သူမ၏ေဘးတြင္အိပ္ေမာက်ေနၿပီၿဖစ္သည္။ လွလွမြန္ သည္ ကုတင္ေပၚ မွလူးလဲထကာ ကုတင္ေၿခရင္းရွိ သူမ၏ ထမီကိုေကာက္စြပ္ၿပီးေတာ့ရင္လွ်ားလုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမကိုယ္ကို သန့္စင္ရန္ ေနာက္ဖက္သို့ထြက္လာခဲ့သည္။ လာရင္းႏွင့္ ထြန္းေက်ာ္ ၏ အိပ္ခန္းကိုေက်ာ္သြားၿပီးမွတဖန္ျပန္လွည့္ကာအိပ္ခန္းတံခါးကိုအသာတြန္းလိုက္သည္။ အထဲက ဂ်က္ခ်ထားသည္ကိုသိလိုက္ရသၿဖင့္ ၿပန္လွည့္ကာ အထြက္တြင္ေတာ့ ထြန္းေက်ာ္ ၏ေဟာက္သံမ်ားက သူမကို က်ီစယ္ေနသလိုလို။ ဦးေမာင္ႀကီး သည္မနက္ေစာေစာရထားၿဖင့္ ေတာင္ငူသို့ ခရီးထြက္သားခဲ့ၿပီၿဖစ္သည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ တစ္ေနကုန္ပင္ အလုံသစ္စက္တြင္ လွလွမြန္ ႏွင့္အတူရွိေနၿပီး လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကို ကူညီကာေနေလသည္။ ဒါေပမဲ့ ထြန္းေက်ာ္ ၏စိတ္ကေတာ့မေၿပာင္း၊ သူ၏စိတ္မ်ားကား လွလွမြန္ ထံတြင္သာရွိေနသည္။ စိတ္ထင္လို့ပဲလားေတာ့မသိ၊ ဒီေန့ သူ့ ကုိ လွလွမြန္ ဆက္ဆံပံုသည္ ပိုမိုပြင့္လင္းကာ ရဲတင္းေနသလိုလို။ ထြန္းေက်ာ္ ေတြးေနမိသည္မွာ မေန့ကထမင္းစားခန္းထဲတြင္ လွလွမြန္ ကိုအပီအၿပင္ ကိုင္ၿပီး နမ္းခဲ့ေသာ္လည္း လွလွမြန္ သည္အေက်ာက္အကန္ျငင္းဆန္ခဲ့ၿခင္းမရွိသၿဖင့္ လုပ္လွ်င္ရႏူိင္သည္ဟု။ သို့ေသာ္ ထြန္းေက်ာ္ အေတြးအာရံုမ်ားက သင့္ေတာ္ၿခင္း ရွိ္ မရွိ ကို စဥ္းစားကာ ေတြေ၀ေနစဥ္ … *အကို ထြန္းေက်ာ္ * *.. ဟင္ .. * ထြန္းေက်ာ္ သည္ အရွည္ေပ(၂၀)ခန့္စီရွိ သစ္ခဲြသားပုံႀကားတြင္ ခဲြသားဆိုဒ္မ်ားကို အႀကမ္းအဖ်င္းတြက္ေနစဥ္တြင္ ေခၚသံ ႀကားသၿဖင့္ လွည့္အႀကည့္တြင္ သူ့ေနာက္နားတြင္ ၿပံဳးၿပံဳးေလးရပ္ေနေသာ လွလွမြန္ ကိုေတြ့လိုက္ရသည္။ ေစာေစာကတင္ သူမအေႀကာင္းကိုစဥ္းစားေနတုန္းရွိေသးအခုခ်က္ခ်င္းဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္သူ့ေရွ့သို့ လွလွမြန္ ေရာက္လာေခ်ၿပီ။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ေဘးတစ္၀ိုက္ကို မ်က္စိေ၀့ႀကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ၿခားမည္သူ့ကိုမွ်မေတြ့ရ။ ထို့အၿပင္ ၿမင့္မားလွေသာသစ္ခဲြသားပံုႀကီးကသူတို့ႏွစ္ဦးအားလႊမ္းၿခံဳေပးထားသလိုေတာင္ၿဖစ္ေနေသး သည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ဘာကိုမွစဥ္းစားမေနေတာ့ပါ၊ .. လွလွမြန္၏ကိုယ္လံုးေလးကိုဆတ္ကနဲသူ့ရင္ခြင္အတြင္းသို့ေရာက္ေအာင္ဆဲြသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ သူမမ်က္ႏွာအႏွ့ံ အငမ္းမရနမ္းေလေတာ့သည္။ လွလွမြန္ ကလည္း မ်က္လႊာေလးခ်ရင္း သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို အလိုက္သင့္ေမာ့ေပးထားေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ မ်က္ႏွာမွသည္ တစ္ဆင့္တက္ကာ လံုးလုံးဖူးကာ အာေနေသာ လွလွမြန္ ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဆဲြစုပ္ၿပီးနမ္းေလေတာ့သည္။ လွလွမြန္ ၏ ကိုယ္လံုးေလးသည္ တစ္ခ်က္မွ်တြန္႕တက္သြားၿပီးေနာက္ ထြန္းေက်ာ္ ၏ကိုယ္လံုးႀကီးအား တင္းႀကပ္စြာေပြ့ဖက္လိုက္သည္။ တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ လွလွမြန္ ၏တုန့္ၿပန္ေသာအနမ္းမ်ားက ထြန္းေက်ာ္ ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားဆီသို့ က်ေရာက္လာသည္။ တစ္ေၿဖးေၿဖးႏွင့္ သူတို့ႏွစ္ဦးလံုး၏ခႏၶာကိုယ္အတြင္းရွိ ေသြးသားမ်ားသည္ တရွိန္းရွိန္း တဖိန္းဖိန္းၿဖစ္ကာ ထႀကြလာေနၿပီၿဖစ္သည္။ အတန္ႀကာသည့္ အနမ္းသံသရာအဆံုး၀ယ္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ စုပ္နမ္းေနေသာသူ့ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကိုခြါလိုက္ၿပီးေနာက္ေနာက္သို့ေၿခတစ္လွမ္းဆုတ္လိုက္ေလသည္။
လွလွမြန္ သည္ နားလည္ရခက္စြာၿဖင့္ သူမ၏လက္မ်ားကို ထြန္းေက်ာ္ ၏ကိုယ္ေပၚ မွဖယ္ခြါလိုက္ရသည္။ ထို့ေနာက္ ထြန္းေက်ာ္ ၏ညာဖက္ဖက္သည္ လွလွမြန္ ၏ေပါင္ရင္းဆီသို့ လွမ္းလိုက္ေသာအခါတြင္မွ လွလွမြန္ သည္ ကေသာကေမ်ာ မ်က္လႊာခ်လိုက္ၿပီး ေက်နပ္ၿပံဳးေလးတစ္ပြင့္ သူမမ်က္ႏွာေပၚ တြင္ ေပၚ လာေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ့လက္ဖ၀ါးၿဖင့္ လွလွမြန္ ၏ေစာက္ဖုတ္ကိုထိကပ္လိုက္သည္။ လွလွမြန္ ၏ခါးသည္ ဆတ္ကနဲတြန့္သြားရာ ေစာက္ဖုတ္ ႏွင့္လက္ဖ၀ါးသည္ ယခုအခါ ပီပီၿပင္ၿပင္ႀကီးကိုထိကပ္မိေတာ့သည္။ ထမီအေပၚမွကိုင္ရသည္ၿဖစ္ေသာ္လည္း အလြန္တစ္ရာမွပင္ ႏူးညံ့ကာအိေဖါင္းေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးေႀကာင့္ လွလွမြန္ စိတ္ပါေနၿပီဆိုသည္ကို ထြန္းေက်ာ္ သိလိုက္သည္။ ထြန္းေက်ာ္သည္ သူ့လက္ၿဖင့္ ဖြဖြေလး ဆုပ္လိုက္နယ္လိုက္ ကလိေပးေနေတာ့သည္။ လွလွမြန္ ၏ကိုယ္လံုးေလး သည္ တလႈပ္လႈပ္ၿဖစ္သြားရသၿဖင့္ ထြန္းေက်ာ္ သည္သူ၏ဘယ္လက္ၿဖင့္လွလွမြန္၏ပခံုးေလးအားၿငင္သာစြာဖက္ၿပီးထိန္းေပးလုိက္သည္။ ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္မ်ားသည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အား ဆုတ္နယ္ဖ်စ္ညွစ္ရုံသာမကသူမ၏ေပါင္ႏွစ္လံုးႀကားသုိ့လက္ဖ်ားထိုးသြင္းကာ ေရွ့တိုးေနာက္ငင္ ပြတ္ေပးေနၿပီၿဖစ္သည္။ လွလွမြန္ ေပါင္ႏွစ္လံုး သည္ တၿဖည္းၿဖည္း ဟ သည္ထက္ ဟ လာေနၿပီး သူမ၏အဖုတ္ကို သိသိသာသာပင္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္ဆီသို့ဖိကပ္ေပးထားသည္။ လွလွမြန္ သည္ ဟင္း ကနဲ သက္ၿပင္းကို တိုးတိုးေလးခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ အကို ထြန္းေက်ာ္ လူေတြၿမင္ကုန္ဦးမယ္ေနာ္ဟုတုိးတုိးေလးသတိေပးလိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ လွလွမြန္ ေဘးဘီအားအတန္ႀကာေအာင္ အကဲခတ္လိုက္ၿပီး ထြန္းေက်ာ္ ၏ကိုယ္ကိုလွမ္းကာဖက္လိုက္ၿပီး သူမေမးေစ့ေလးကို ထြန္းေက်ာ္ ၏ပခုံးထက္တြင္ေမွးကာ မ်က္လံုးမ်ားကို စုံမွိတ္ၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားစြာၿဖင့္ ေစာင့္ေနေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ လွလွမြန္ ၏ထမီေလးကို တၿဖည္းၿဖည္းခ်င္းမတင္လာရာ ၿဖဴေဖြးအုေနေသာ သလံုးသား၊ ေၿဖာင့္စင္းက်စ္လစ္ေသာ ေပါင္တံ တို့မွာ ၀င္း၀င္းပပ ေပၚ ထြက္လာေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ လွလွမြန္ ၏ထမီကို ခါးသို့ေရာက္သည္အထိ လွန္တင္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါတြင္ ပင္တီအနီေရာင္ေလး သည္ ၿဖဴေသာအသားႏွင့္ဟပ္လ်က္ ကားစြင့္တင္းအိေသာ တင္သားတို့ကိုမလံုတလံုသာဖုံးႏိူင္ေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္တို့သည္လ်င္ၿမန္စြာပင္ လွလွမြန္ ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ပင္တီေပၚ မွေနကာ ပြတ္နယ္ဆုပ္ကိုင္ေပးေတာ့သည္။ ဖင္သားတို့ႏွင့္တိုက္ရုိက္ထိေတြ့ခြင့္မရေသာေႀကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ လွလွမြန္ ၏ပင္တီမ်ားကိုအတြင္းသို့လိပ္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ တြင္ လွလွမြန္၏အယ္ေနသာဖင္သားတို့မွာ၀င္း၀င္းေၿပာင္ေၿပာင္ႏွင့္ထြက္လာေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ တင္းကားကာ အိစက္လွေသာ လွလွမြန္ ၏ဖင္တံုးႀကီးမ်ားကို အရသာခံကာ ၿဖည္းညွင္းစြာပင္ ပြတ္ေတာ့သည္။ သူ၏ေတာင္မတ္ေနၿပီၿဖစ္ေသာ ငပဲ သည္လည္း လွလွမြန္ ၏ အဖုတ္အေပၚ နားကို ပင္တီေပၚ မွေထာက္မိေနၿပီၿဖစ္သည္။ ပုဆိုးႏွင့္ပင္တီ ခံေနေသာ္လည္း အားေကာင္းေမာင္းသန္ၿဖစ္ေသာ ငပဲ သည္ ေငါ့ကနဲ ေငါ့ကနဲ အတင္းရုန္းေနေလရာ လွလွမြန္ အဖို့အႀကိဳက္ေတြူေနရေလသည္။ ထြန္ေက်ာ္သည္သူ၏လက္မ်ားကိုတင္သားဆီေပၚမွအေရွ့ဖက္ေစာက္ဖုတ္ရွိရာသို့လွမ္းလိုက္သည္။
အေရွ့ဖက္တြင္လည္း ပင္တီကို အတြင္းသုိ့လိပ္လိုက္ၿပန္သည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ ပင္တီလိပ္ထားသၿဖင့္ မေပၚ့ တေပၚ ၿဖစ္ေနေသာ လွလွမြန္ ၏ေစာက္ဖုတ္ ကို လက္ခလယ္ၿဖင့္ အသာကလိေလသည္။ လွလွမြန္ ၏ဒူးမ်ားသည္ မခိုင္ခ်င္ေတာ့၊ လူကို မရြ ရြေအာင္လုပ္ေနသာ ထြန္းေက်ာ္ ၏အပြတ္အသပ္ အေခ်ာ့အၿမႈမ်ားေႀကာင့္ အဖုတ္မွာလည္း စိုစြတ္စြတ္ၿဖစ္လာေခ်ၿပီ။ အခုခ်ိန္ သူမ အလိုလား အေတာင့္တဆံုးမွာ ထြန္းေက်ာ္ ၏ေထာင္မတ္ကာ တုတ္ရွည္ေနေသာ လီး၊ သူမ ၏အဖုတ္အေပၚ ဖက္ ကို ပူေႏြးစြာၿဖင့္ ဖိေထာက္ထားေသာ တလႈပ္လႈပ္ၿဖစ္ေနေသာ လီး၊ သို့ေသာ္ မိန္းမသားလည္းၿဖစ္သည့္အၿပင္ ထြန္းေက်ာ္ ႏွင့္ အလုပ္ရွင္လို ျဖစ္ေနရသည္မို႕ ပါးစပ္ကထုတ္မေျပာသာပဲ စိတ္ထဲမွသာ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနမိရေတာ့သည္။ .. ဒါေပမဲ့လည္း ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ႏွင့္ ကလိေနသၿဖင့္ အထိုက္အေလ်ာက္ေတာ့ အာသာေၿပ သလိုၿဖစ္ေနသည္။ ထို့ေႀကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ ကို ဖိကာမွီလိုက္ရင္း ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားႏူိင္ရန္ သူမ၏ေပါင္မ်ားကို ကြကာကားေပးလိုက္သည္။ ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္ခလယ္သည္ သူမ၏အေခါင္းထဲသို့ၿဖည္ညင္းစြာ၀င္လာေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ့လက္ကို ထုတ္ခ်ည္ သြင္းခ်ည္ၿဖင့္ လႈပ္ေပးလိုက္ေသာအခါတြင္ အရည္ႀကည္တို့သည္ စုိစိစိၿဖင့္ ထြန္းေက်ာ္ ၏လက္ခလယ္တြင္ ကပ္ပါလာသည္။ ထြန္းေက်ာ္သည္သူ၏လက္မႏွင့္ေစာက္ေစ့ကိုရွာေလသည္။ ဘုထေနေသာ အငုတ္ေလးကို ေတြ့ေသာအခါ သူလက္မႏွင့္လက္ညႈိးႀကားတြင္ ထားကာ ၿဖည္းညွင္းစြာပြတ္ေခ်ေပးလိုက္သည္။ လွလွမြန္သည္တဆတ္ဆတ္ႏွင့္တုန္ေနၿပီး သူမ၏ႏႈတ္မွလည္း မသဲမကဲြ တီးတိုးေရရြတ္သံမ်ားထြက္ေပးေနသည္။ သူမ၏လက္တစ္ဖက္ သည္ သူမ ႏွင့္ ထြန္းေက်ာ္အႀကားတြင္ရွိေသာ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးဆီသို့လွမ္းလိုက္ေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူမ၏ႏူးညံ့လွေသာ အေတြ့ကို ပုဆိုးခံေနေသာ္လည္း ေကာင္းစြာခံစားလိုက္ရသည္။ လွလွမြန္ အဖို့လည္းလီးႀကီး၏ပူေႏြးေနေသာဓါတ္ကိုပုဆိုးေပၚမွအုပ္ကိုင္ထားရေသာ္လည္း သိေနသည့္အၿပင္ သူမလက္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေသာအခါတြင္ ေင့ါကနဲ ေငါ့ကနဲ ေတာင္ကာေနရာ သူမ၏စိတ္အစံုကိုပိုမိုႀကြေစေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္သားအၿခားတစ္ေယာက္၏အဂၤါကိုအၿခားတစ္ေယာက္ကဆြေပးရင္းအရွိန္ေတာ္ေတာ္ရလာေနႀကၿပီ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး၏အသက္ရႈသံမ်ားသည္ တရႈးရႈးၿဖင့္ ၿပင္းထန္လာႀကသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ့လက္မ်ားကို လွလွမြန္ဆီမွ ခဏဖယ္ကာ သူ့လံုခ်ည္ကို ကြင္းလံုးကြၽတ္ခြၽတ္ခ်ရန္အတြက္ ခါးပံုစကိုၿဖည္ရန္အလုပ္ .. *ဆရာထြန္း … ဆရာထြန္း ..*
ခပ္က်ယ္က်ယ္ေအာ္ေခၚ သံတစ္ခုက သစ္ခဲြသားမ်ားအပုံတစ္ဖက္မွထြက္ေပၚလာသည္။ ထို့ေႀကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ သည္ လုံခ်ည္ကိုၿပန္ၿပင္၀တ္လိုက္ၿပီး ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ့ ငပဲ ကိုလည္း ၿငိမ္က်သြားေစရန္ အတင္းပင္လက္ၿဖင့္ ခ်ိဳးႏွိမ္ေနရသည္။ လွလွမြန္ သည္လည္း လိပ္ေနေသာ သူမ၏ပင္တီကိုၿပန္ၿပင္ရန္ပင္ အခ်ိန္မရေတာ့သၿဖင့္ ခါးအထိလန္တက္ေနေသာ သူမ၏ထမီကို အလ်င္အၿမန္ပင္ဆဲြခ်လိုက္သည္။ သူမသည္ ကတုံကယင္ၿဖစ္ကာ မ်က္လံုးအၿပဳးသားႏွင့္ၿဖစ္ေနေလသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ အသံခပ္တိုးတိုးၿဖင့္ * အကို အရင္ ထြက္ေတြ့လိုက္မယ္ .. ဒီမွာပဲေနခဲ့ၿပီး အရိပ္အခ်ည္ႀကည့္ၿပီးမွ ထြက္လာခဲ့ေနာ္ …* ထြန္းေက်ာ္ သည္ သစ္ပုံႀကားမွ ထြက္လိုက္ေသာအခါတြင္သစ္စက္မွအလုပ္သမားေလးကိုေတြ့လိုက္ရသည္။ ဆရာ .. သစ္၀ယ္မယ့္လူေတြေရာက္ေနတယ္ .. ေအး ေအး ဟုတ္ၿပီ .. သြားႀကတာေပါ့ကြာ ..ဟုေၿပာရင္း၀ယ္သူဆီသို့ထြန္းေက်ာ္ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။
ထြန္းေက်ာ္ ႏွင့္ လွလွမြန္ တို့ ကံဆိုးသည္ဟုပင္ ေၿပာရမည္။ ထိုေန့က်မွာပင္ ၀ယ္သူမ်ားလွသည္။